วันอังคารที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ปรัชญาดีๆในการใช้ชีวิต




วันวานคืออดีตที่เราพึงจดจำ  พรุ่งนี้คืออนาคตที่เราเฝ้ารอ  และวันนี้คือปัจจุบันที่เราจะทำให้ดีที่สุด

คนที่ไม่เคยผิดพลาดก็คือคนที่ไม่เคยทำอะไรเลย

การทำงานย่อมมีผู้นำและผู้ตามแล้วแต่ว่าเราจะทำหน้าที่ของตนได้ดีขนาดไหน

สี่เท้ายังรู้พลาดนักปราชญ์ยังรู้พลั้ง

ในวันที่เลวร้ายของคนๆหนึ่งอาจเป็นวันที่อีกคนประสบความสำเร็จในชีวิต

สิ่งที่มีค่าของคนเรานั้นต่างกันไปตามความชอบของคน

เวลาที่มีค่าคือทุกๆนาทีของชีวิตไม่ใช่เวลาที่ใกล้จะหมดเท่านั้น

สายน้ำและกาลเวลาไม่เคยหยุดให้ใครมีแต่เราที่ต้องไหลไปตามมันไป

เพลงที่ไพเราะที่สุดไม่ใช่เพลงวันเกิด หรือ เพลงเกาหลี แต่เป็นเพลงกล่อมที่พ่อแม่ร้องให้กับเรา

สองมือที่เข้มแข็งที่สุดคือสัมผัสที่อ่อนโยนสำหรับลูกเสมอ

วันอังคารที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

วิถีชีวิตไทยภายใต้ความเชื่อเเบบไทยๆ

ความเชื่อคือความคิด ความเข้าใจ สำนึกที่ถูกปลูกฝังภายใต้คำสอนของคนโบราณ เพื่อหวังผลทางตรงและทางอ้อมทางใดทางหนึ่งแก่ผู้ปฏิบัติ ในปัจจุบันจะเห็นว่าสังคมไทยนั้นก้าวกระโดดจากยุคหนึ่งสู่อีกยุคหนึ่ง แต่ไม่ว่ากาลเวลาจะเปลี่ยนเเปลงไปมากน้อยเพียงใดความเชื่อของคนโบราณที่ปลูกฝังจากรุ่นสู่รุ่นยังคงฝังรากลึกในสังคมไทย ต่อไปจะเป็นการยกตัวอย่างความเชื่อของคนไทยที่น่าสนใจมาให้ได้ดูกัน

1. จะไม่ตัดผมในวัน พุธเพราะเชื่อว่าวันพุธนั้นเป็นวันที่เจ้านายเชื้อพระวงศ์จะตัดผม บุคคลธรรมดาจึงไม่ควรตัดในวันนั้น

2.ไม่ควรนอนทับตะวันหรือการนอนในช่วงก่อนพระอาทิตย์ตกจนถึงพระอาทิตย์ตก เพราะเชื่อว่าจะทำให้เกิดการไม่สบายหรืออาจถึงขั้นหลับไม่ตื่นอีกเลย

3.ไม่เคาะจานชามช้อนหรืออุปกรณ์รับประทานอาหาร ระหว่างที่นั่งบนโต๊ะอาหาร เชื่อว่าจะเป็นการเชิญสัมภเวสี รวมถึงผีเร่รอนมาขอร่วมรับประทานอาหารด้วย

4.ไม่เก็บของที่ตกขึ้นมากิน เพราะเชื่อว่าการกินของที่ตกไปแล้วนั้นก็เหมือนการที่เราไปเเย่งของหรือส่วนบุญที่เปรตได้รับแล้วมากิน

5.ไม่ทักเสียงหรือสิ่งเเปลกเมื่ออยู่ในป่า หรือสถานที่ไม่คุ้นเคย เพราะเชื่อว่าในสถานที่ต่างๆนั้นล้วนมีเจ้าที่เจ้าทาง ผีประจำถิ่นต่างๆอยู่การที่เราเเสดงอาการหรือมีปฏิกริยาก็เหมือนเปิดช่องทางให้เขาเข้าหาเราได้

6.ไม่รินน้ำหงายมือ เพราะเชื่อว่าการรินน้ำหงายมือนั้นเหมือนการกรวดน้ำให้แก่คนตาย การรินน้ำให้คนเป็นกินด้วยการหงายมือจึงเป็นเรื่องไม่เหมาะสม

7.ไม่เหยียบธรณีประตูวัดหรือบ้าน เพราะเชื่อว่าเจ้าที่เจ้าทาง ผีบ้านผีเรือนนั้นจะสิ่งสถิตในทางเข้าบ้านหรือ ก็คือธรณีประตูนั้นเอง

ความเชื่อเหล่านี้คือความเชื่อของคนไทยยังมีความเชื่ออีกมากมายที่คนโบราณปลูกฝังให้แก่ลูกหลานทุกความเชื้อล้วนเเฝงไว้ด้วยความหวังดีต่างๆไว้แล้วแต่ว่าคนรุ่นหลังจะมองเห็นหรือไม่