รูปที่มีทุกบ้าน
สวัสดีครับ ผู้อ่านทุกท่านนะครับ เนื่องในวโรกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา 5 ธันวาคม 2555
ที่ผ่านมาผู้เขียนจึงขอหยิบยกหัวข้อที่จะมานำเสนอในวันนี้ที่เกี่ยวกับพระองค์ท่านละกันนะครับ จากหัวข้อที่ผู้เขียนได้ขึ้นไว้ "รูปที่มีทุกบ้าน" ท่านผู้อ่านคงจะเคยได้ยินเพลงของพี่เบิร์ดเพลงนี้นะครับ
เชื่อหรือไม่ว่ากี่ครั้งก็ตามที่ผู้เขียนได้ฟังเพลงนี้จะเกิดความซาบซึ้งและคำถามทุกครั้งว่าทำไมบุคคลคนหนึ่ง จึงเป็นที่รักและเทิดทูนของคนไทยทั้งชาติได้ขนาดนี้ แต่คำถามนี้ไม่ได้ต้องการคำตอบเเต่ประการใด เพราะผมเชื่อว่าคนไทยทุกคนล้วนมีคำตอบให้กับคำถามนี้แม้จะเป็นคำตอบที่แตกต่างกันไป
แต่ผู้เขียนเชื่อว่า คำพูดคำหนึ่งที่ทุกคนจะต้องเปล่งออกมาทุกครั้งทั้งในใจและจากปากของเราเมื่อฟังเพลงนี้จบนั้นเหมือนกันคือ "ขอพระองค์ทรงพระเจริญ" คำนี้เเม้จะไม่ใช่ทุกคนจะรู้ความหมายแต่ทุกคนก็พร้อมใจกันที่จะเอยคำนี้และยิ้มกับตัวเองเสมอ

และนอกเหนือจากเพลงที่ผมได้ยกขึ้นมาเป็นหัวข้อนะครับ (จริงที่จะเขียนวันนี้คือเรื่องโปสเตอร์) คือ รูปหรือพระบรมฉายาลักษณ์ ที่คนไทยทุกคนคงจะเห็นกันทั่วไปถ้าผมจะถามท่านผู้อ่านว่าเมื่อเห็นรูปต่างๆ(พระบรมฉายาลักษณ์ต่างๆ)ของในหลวงเเล้วท่านผู้อ่านเกิดความรู้สึกอย่างไร หลายคนคงจะตอบคล้ายกันว่า ซาบซึ้งใจ ภูมิใจและดีใจที่เกิดมาเป็นคนไทย
แต่ถ้าผมถามต่อว่าทำไมถึงรู้สึกอย่างนั้นหลายคนอาจจะยังไม่สามารถหาคำตอบมาให้ผมได้ในทันทีแต่เชื่อว่าทุกคนมีคำตอบในใจของตนสำหรับคำถามนี้อยู่แล้วละครับ

ทำไมรูปภาพที่เราเห็นพระองค์ในอริยาบทต่างๆถึงทำให้เราเกิดความประทับใจได้ ทำไมการที่เราเห็นรูปภาพคนคนเดียว
ในทุกๆเเยกของถนนที่ขับผ่านไปทุกวัน แต่ไม่มีใครสักคนจะเบื่อที่จะมองภาพนั้นและยิ้มกับตัวเอง ภาพที่ถูกพิมพ์ซ้ำมากมายทั้งในนิตยสาร ปฏิธิน หรือหน้าหนังสือพิมพ์ ทำไมรูปของในหลวงรูปเดียวกันแต่คนไทยที่เห็นรูปนี้กลับตีความและเข้าใจถึงคำพูดที่พระองค์สอนกว่าพันหมื่นคำ หากจะให้ผมหาสิ่งวิเศษที่คนทั้งโลกไม่เชื่อว่ามีอยู่จริงผมเชื่อว่านี่คือสิ่งวิเศษสิ่งหนึ่งของโลกเราเท่าที่จะมีได้ครับ
หากจะให้ผมยกตัวอย่างของกิจกรรมหรือสิ่งที่คนไทยทำเพื่อในหลวงของเราเพื่อเทิดพระเกียรติในวันพ่อ 5 ธันวาคน 2555 มาทั้งหมดคงต้องใช้เนื้อที่มากมายมหาศาล ดังนั้นผู้เขียนจึงขอนำเพียงแค่ภาพบรรยากาศไฟตามสถานที่ราชการ
และท้องถนนที่ได้ประดับประดาให้คนไทยมาชื่นชมในพระบารมีของในหลวง มาให้ชมกันเพียงเล็กน้อย จากภาพหลายๆภาพจะเห็นได้ว่าถึงเเม้รถที่ถนนราชดำเนินนอก-ในจะติดมากมายมหาศาลขนาดไหนแต่ประชาชนชาวไทยก็ยังเเห่เเหนหลั่งไหลเข้ามาเพื่อชมดวงไฟระยิบระยับที่ประดับอยู่ตามรายทางอย่างไม่ขาดสาย ภาพของในหลวงและสมเด็จย่า รวมถึงพระราชินี มีให้เห็นในทุกๆสี่เเยกและสถานที่สำคัญๆ ภาพเหล่านี้สามารถสือคำพูดได้นับล้านคำสำหรับคนไทยทุกคน และภาพทุกภาพสามารถสื่อถึงจิตใจของคนไทยนับล้านที่จงรักภักดีต่อในหลวงอย่างไม่เสื่อมคล้ายได้เช่นกัน
วันนี้ผู้เขียนไม่ได้ต้องการเขียนบทความเพื่อเฉลิมพระเกียรติอย่างที่คนอื่นมากมายได้เขียนกัน และไม่ได้ต้องการเขียนเพื่อตีเเผ่สิ่งที่ตนเองรู้สึกเพียงอย่างเดียว แต่เขียนเพื่อพูดเเทนคนไทยมากมายที่มีความรู้สึกเหมือนผู้เขียนที่ต้องการพูดคำว่า"ขอพระองค์ทรงพระเจริญ" ให้ดังกึกก้องประเทศไทยของเราไปอีกตราบนานเท่านั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น